آنچه متهم باید دقت داشته باشد بدین شرح است:

1- به موجب ماده ۱۷۰ قانون آیین دادرسی کیفری، احضاریه باید مکتوب و به امضا مقام قضایی رسیده باشد، فلذا احضار شفاهی یا احضاریه های صادره از سوی مراجع انتظامی فاقد آثار احضاریه بوده و الزام آور نیستند.
2-  احضار به عنوان متهم، بدون ادله کافی، مستوجب مجازات انتظامی تا درجه ۴ است.
3- مطابق ماده ۲۱۳ قانون آیین دادرسی کیفری، تفهیم اتهام به کسی که به عنوان مطلع دعوت شده ممنوع است.
4- قانونگذار در ماده ۱۹۵ قانون آیین دادرسی کیفری دو عبارت کلیدی را به کار برده است، یک «موضوع اتهام» و دو «تفهیم» که از این دو عبارت نتایج ذیل حاصل می شود:
الف- موضوع اتهام عبارتی است اعم از عنوان مجرمانه
ب- موضوع اتهام شامل وصف عنصر مادی جرم به همراه شرایط و اوضاع و احوال مد نظر قانونگذار است
ج- تفهیم اعم از اعلام است؛ بدین وصف که مقام تحقیق میبایست موضوع جرم را به نحوی که متهم فهم نماید برای او بیان نماید.
5- تفهیم اتهام همراه با بیان مکتوب ادله اثبات اتهام است بنابراین ذکر کلی عباراتی مانند «گزارش مرجع انتظامی» یا «شهادت شهود» کفایت ننموده و جزئیات این ادله می بایست در صورت مجلس تحقیق قید شده و به رویت متهم نیز برسد.
6- با توجه به قید عبارت حضوری در ماده ۱۹۱ قانون آیین دادرسی کیفری، قرار عدم دسترسی میبایست در زمان درخواست صادر و حضوراً ابلاغ شود فلذا اعلام مرجع تحقیق مبنی بر ابلاغ مؤخر قرار عدم دسترسی فاقد وجاهت قانونی است. از سویی قرار عدم دسترسی باید مستدل بوده و صرف استناد به این ماده کفایت نمی کند؛ علاوه بر آن با توجه ضرورت مستدل بودن، اوراق مد نظر مرجع تحقیق میبایست در قرار صادره مشخص و سایر اوراق پرونده در اختیار متهم یا وکیل او قرار گیرد.
7- به موجب تبصره ماده ۱۹۵ قانون آیین دادرسی کیفری، وکیل متهم می تواند کلیه موارد خلاف قانون را به مرجع تحقیق متذکر شود.
8- سلب حق همراه داشتن وکیل به هر بهانه ای ممنوع بوده و مستوجب مجازات انتظامی درجه ۸ است؛ فلذا وکیل بایستی در مقابل تقاضاهایی از قبیل «وکیل محترم چند لحظه بیرون تشریف داشته باشید» مقاومت نموده و مراتب را در صورجلسه  تفهیم اتهام «که میبایست شامل اظهارات وکیل متهم نیز بوده و به امضا او برسد» درج نمایند.

روابط عمومی گروه وکلای رسمی